Na czym polegją Masowe Otwarte Kursy Online (MOKO)?

May 11th, 2011 by Ilona Buchem

Jakiś czas temu pisałam o Masowych Otwartych Kursach Online (MOKO) czyli Massive Open Online Course (MOOC) i o swoich spostrzerzeniach jako uczestniczka kursu #PLENK11 organizowanego przez  Stephen Downes, George Siemens, Dave Cormier i Rita Kop.

Od początku maja uczestniczę  w nowym MOKO – #OPCO11. Jest to pierwszy MOKO niemieckojęzyczny,  organizowany przez  Claudia Bremer, Ralph Müller, Detlef Krömker, David Weiß i Jochen Robes. Jak sami organizatorzy #OPCO11 przyznają, kurs ten jest wzorowany na poprzednikach z Kanady, szczególnie na kursach #CCK11 i #PLENK11

Tak jak pisałam w poprzednim wpisie na ten temat:

„Idea MOOK’a oparta jest na konektywistycznej teorii uczenia się, która definiuje uczenie się jako proces tworzenia połączeń pomiędzy różnymi elementami, odkrywaniem wzorów w chaosie wszechświata (Siemens, 2005).”

Ale w jaki sposób organizowane są MOKO? Jaką mają strukturę? Jakie są ich główne elementy dydaktyczne? Oto moja pierwsza próba usystematyzowania:

Atrybuty MOKO:

MOKO są:

  • Otwarte dla osób: Każdy może w nich uczestniczyć, nie ma ograniczeń co do ilości uczestników, każdy może coś zainicjować, np. stworzyć wirtualną grupe albo zmobilizować lokalne spotkanie.
  • Otwarte dla treści: Każdy może aktywnie uczestniczyć w konwersacji, tworzyć teksty i multimedialne artefakty, wyrażać swoje myśli i to w dowolnym języku (np. poprzez pisanie bloga w swoim języku i połączeniem go z kursem za pomącą hashtagunp. #PLENK11).
  • Otwarte dla techniki: Każdy może połączyć się z kursem poprzez dowolne narzędzie sieciowe, np. wiki, blog, bookmarking, wystarczy użyć hashtagu – organizatorzy (a często też i inni uczestnicy) filtrują zasoby internetowe i agregują rozsypane po sieci narzędzia i miejsca nauki.
  • Owarte dla przbiegu nauki: W kursie nie ma specjanie wytyczonych dróg nauki. Każdy uczestnik kursy kieruje sam swoim procesem uczestniczenia w kursie. Każdy obiera na nowo swoją droge w tej ciągle re-konfigurującej się sieci połączonych narzędzi, wirtualnych miejsc, uczestników, treści i materiałów do nauki. Każdy może dołączyć się i opuścić kurs w wybranym prze siebie momencie.
  • Otwarte dla rezultatów nauki: Każdy sam decyduje, czego chce się nauczyć i jakie wyniki chce osągnąć. Rezultaty nie są ważne tylko pod koniec kursu, lecz w kazdym momencie jego przebiegu, np. sukcesem może być zbudowanie relacji z wybranymi uczestnikami kursu w sensie osobistej sieci nauki (personal learning network), która umożliwia wymianę doświadczeń i nowe spojrzenie na omawiane tematy.
  • Interaktywne: Kursy polegają na interakcji i wymianie z innymi uczestnikami, interakcji z treściami i materiałami, które udostępniane lub stwarzane są przez organizatorów i przez uczestników, oraz na interakcji techniki (linki, hastags itp.)
  • Rozproszone: W kursie używane są zarówno przez organizatorów jak i przez uczestników różne miejsca i narzędzia w sieci. Wszystkie indywidualne blogi, wikis, mikroblogi, grupy, fora itp. są uważane za część kursu. Część tych rozproszonych sieciowych miejsc i narzędzi agregowana jest na głównej stronie kursu, ale tylko w celu stworzenia orientacji, w przeciwieństwie do stworzenia centralnej platformy nauki.

Centralne elementy dydaktyczno-techniczne

  • Główna strona: Każdy z kursów ma główną stronę, na której aggregowane są informacje dotyczące ogólnych przebiegu kursu, uczestników, tematów i zasobów oraz linki do innych miejsc, w ktrórych przebiega uczenie się.
  • Webinary: Każdy kurs stwarza możliwość wymiany i przekazu treści na żywo poprzez webinary w regularnych odstępach czasowych (przeważnie raz w tygodniu). Przeważnie do webinarów zapraszani są eksperci, którzy prezentują i dyskutują. Uczestnicy nie tylki słuchają i oglądają, ale mogą też brać udział bardziej aktywnie poprzez stawianie pytań na czacie, kolaboratywne robienie notatek, wymiane linków i zasobów itp. Każdy webinar jest nagrywany i dokumentowany.
  • Newsletter: Uczestnicy tworzą regularnie (przeważnie raz w tygodniu) streszczenia poprzednich dni, agregują wpisy na blogi i tweety na Twitterze i wysyłają te informacje do zarejestrowanych uczestników.
  • Indywidualne narzędzia uczestników: Blogi, wikis, mindmaps, twitter – wstystkie te narzędzia umożliwiają uczestnikom stworzenie własynch miejsc do nauki poprzez opis swoich refleksji, dyskusje z innymi uczestnikami, porządkowanie zasobów, wspólne tworzenie artefaktów itp.
  • Twitter: używany jest w każdym kursie do budowania więzi między uczestnikami, dystrybucji informacji oraz wymiany opinii, zasobów i uczestniczeniu w dyskusjach, np. podczas webinarów.

No tak, to takie pierwsze spojrzenie „z grubsza”. Czy czegoś zapomniałam? Co należy jeszcze dodać?

Dziękuję za uzupełnienia!

  • Search Pontydysgu.org

    Social Media




    News Bites

    Cyborg patented?

    Forbes reports that Microsoft has obtained a patent for a “conversational chatbot of a specific person” created from images, recordings, participation in social networks, emails, letters, etc., coupled with the possible generation of a 2D or 3D model of the person.


    Racial bias in algorithms

    From the UK Open Data Institute’s Week in Data newsletter

    This week, Twitter apologised for racial bias within its image-cropping algorithm. The feature is designed to automatically crop images to highlight focal points – including faces. But, Twitter users discovered that, in practice, white faces were focused on, and black faces were cropped out. And, Twitter isn’t the only platform struggling with its algorithm – YouTube has also announced plans to bring back higher levels of human moderation for removing content, after its AI-centred approach resulted in over-censorship, with videos being removed at far higher rates than with human moderators.


    Gap between rich and poor university students widest for 12 years

    Via The Canary.

    The gap between poor students and their more affluent peers attending university has widened to its largest point for 12 years, according to data published by the Department for Education (DfE).

    Better-off pupils are significantly more likely to go to university than their more disadvantaged peers. And the gap between the two groups – 18.8 percentage points – is the widest it’s been since 2006/07.

    The latest statistics show that 26.3% of pupils eligible for FSMs went on to university in 2018/19, compared with 45.1% of those who did not receive free meals. Only 12.7% of white British males who were eligible for FSMs went to university by the age of 19. The progression rate has fallen slightly for the first time since 2011/12, according to the DfE analysis.


    Quality Training

    From Raconteur. A recent report by global learning consultancy Kineo examined the learning intentions of 8,000 employees across 13 different industries. It found a huge gap between the quality of training offered and the needs of employees. Of those surveyed, 85 per cent said they , with only 16 per cent of employees finding the learning programmes offered by their employers effective.


    Other Pontydysgu Spaces

    • Pontydysgu on the Web

      pbwiki
      Our Wikispace for teaching and learning
      Sounds of the Bazaar Radio LIVE
      Join our Sounds of the Bazaar Facebook goup. Just click on the logo above.

      We will be at Online Educa Berlin 2015. See the info above. The stream URL to play in your application is Stream URL or go to our new stream webpage here SoB Stream Page.

  • Twitter

  • Recent Posts

  • Archives

  • Meta

  • Categories